Gizli değerlerimizden Celal Kapusuzoğlu

Gizli değerlerimizden

Öğretmen – Şair -Yazar

Av. Metin Celal Kapusuzoğlu

1957 01 Kasım 1957 Yozgat Merkez Battal Köyü doğumlu.

Babası; Yusuf Bahri Efendi, annesi Dilber Hanımdır.

Esreleri:

Atlar ve sahipleri (öyküler)

İzi kalmış sevdalar (şiirler)

 

       Av.Metin Celal Kapusuzoğlu;

                 “ Aşk diyorlar gönüldeki yaraya”

 

Şiirle tanışıklığı çocukluğundan başlar. Oda sohbetlerinde, Kerem Aslı, Ferhat Şirin, Mecnun Leyla aşklarının ölümsüzlüğü ile HZ. Ali, Battal Gazi Cönkleri, Pir Sultan, Karacaoğlan, Hatayî deyişleri dinleyerek büyüdü. Ağıtlara yüklenen yürek yangınları dilden dile dolaşıp, ilden ile yol alırken, halaylarda mendil mendil sallanan maniler, sanki O’nun gönül gözesinden dökülen hasret türküleri olup, sevda bozkırının yamaçlarında yankılanmıştır hep.

Şiire tutkusu ta Ogünlerdendir. Zaten genlerindekini söylemeye gerek yoktur sanırım. Demircinin elinde kir, şairin dilinde şiir güzeldir.” 

Dedelerimiz dost, babalarımız arkadaş imiş, bizler ise gardaş olduk. Öğretmen okulunda yatılı okuduk, kendi tabiri ile “her tarladan bir kesek” 1972 yılında bir araya geldik. Ekmeğimizi paylaştık, gömlek ve kravatlarımızı değiştik. Çocuk yaşta ayrıldığımız ana baba ocağının özlemini, birbirimizle giderdik, kederlensek, hastalansak yanı başımız olduk. Aşk kıvılcımları gönlümüze düşence, sırrımızı ilk paylaşandık elin gurbetinde.

Av.Metin Celal büyük ve köklü bir aileden gelmenin yanında, Rahmetli dedesi ve babası Bahri Emimim kültürlü, okumaya çok önem veren, çevrelerinde örnek insanlardandır. Sözleri sohbetleri dinlenir, konuştukları zaman” mihenk taşı” gibi unutulmayan laf edenlerdendir. Kapusuzoğullarında yüksel tahsil yapmayan yoktur. Yozgat kültürünün ötesinde Türk Edebiyatına ismini yazdırmış, Ertuğrul Kapusuzoğlu şairimizin ağabeyidir, diğer aile bireyleri ise okullaşarak,ya da ekolleşerek hizmete devam etmektedirler.

 

BAYRAM ve ÇOCUK 

 

Gelsen 

Bir akşam sessizce şöyle 

Mevsim bahar, ay Nisan, gün arefe… 

Dolsa odamıza aydınlık yüzün 

Açsa goncalar yüzünde bir öksüzün 

O gün; 

Bir kaşık fazla olsa soframızda 

Bir parça ekmek 

Ne hoş olurdu kimseyi beklememek 

 

Özlenen özleten tatlı sesinle 

Yaksan kınamızı ''nen'' söyleyerek 

Sonra yeniden kurutsan nefesinle 

 

Dinse bütün ağrılarım göz bebeğinde 

Isıtsam yüzünde ellerimi 

Öpüşsek, koklaşsak 

Başım göğsünde 

 

Sinse pamuk ellerinden ıtrın 

Okşanan saçlarıma 

Gölgen duvarlarda gezinse 

 

Hiç bitmese gece 

Hiç olmasa sabah 

Bir bitmez rüyaya uyansam kollarında 

Ah güzel anneciğim ah 

 

İstemem hiç bir oyuncağı hediye 

Sen kendini getirdin ya 

Yüreğini, ellerini, gözlerini 

Bunlar yeter 

Bir bayramlığına hiç değilse 

 

Yıllar geçecek sen gelmeyeceksin 

Çocuk kalbim biliyor 

Arefe gecelerinde gözlerim kan çanağı 

Yüreğim taş kesiliyor  

 

Daha kaç bahar gördüm 

Kaç gün hasret giderdi sevdiklerinle 

Yaşın yirmi beş bile değil anne 

Bu vakitsiz gidiş neden 

Derdin ne?

 

                  Okul arkadaşımız Siyami Yozgat, Av. Metin Celal Kapusuzoğlu İçin;

“Yozgat’ta kendini gizleyen, ya da sadece ehline görünmeyi seçen pek çok cevher vardır. Ne basında, yayında, ne de sosyal medyada görebilirsiniz onları. Arada bir dost meclislerinde görünür; damağımıza bir tat, gönlümüze bir aşk bırakıp kaybolurlar ortadan. 

              Elli yıllık kadim dostum, gönlü güzel insan, söz ustası Celal Kapusuzoğlu da bu cevherlerden biridir. Arı, duru bir Türkçeyle şiirler yazar, bizim insanımıza dair şiirsel öyküler bırakır yarınlara. 

Biz biliyoruz ki yazılmış nice şiir, öykü vardır onun gönlünde kâğıda dökülmemiş, gün ışığına çıkacakları anı bekleyen. “diyor.

EYLÜL 

Eylülün bir yanı yalnızlıktır 

Bir yanı hüzün 

Eylül ki 

Ne yalnızlığımızın farkındadır 

Ne hüznümüzün 

 

Eylülün bir yanı yalnızlıktır 

Bir yanı hüzün 

Bu ayda 

Bu mevsimde 

Bu gün 

Artıyor derdi gönlümüzün 

 

Eylülün bir yanı yalnızlıktır 

Bir yanı hüzün… 

 

Hece veznin bütün kalıpları ve tüm sanatlarının inceliğin bilen, Şair Metin Celal, Milli veznimizle az ve öz yazmıştır ama on ikiden vuran mensur şiirleri birer mücevherdir adeta. Şimdiye kadar öykülerle bezeli hikâye ve bir de şiir kitabı yayınlanmıştır. 

KALBİM 

 

Ah kalbim! 

Ağlamak istiyorsan akşamı bekle 

Sesine bir avuç yıldız uyansın 

Sevdanı 

Hüzün oyalı bir mendile sar 

Serseri bir kuyruklu yıldızın 

Peşine takılıp giden 

Kırk belikli sevgiliye gönder 

Bilsin ki 

Gelmeyeceğini bile bile 

Hâlâ onu bekliyorsun 

 

HAYAL BU YA 

Yıldızlar uyanır 

İğde kokulu bir yaz akşamının ardından 

Sen gelirsin 

 

Ben 

Aşka dair bir şeyler söylerim 

Sen gülersin 

Göğsünde ıslak bir güvercin var dersin 

Dizlerinde uyurum 

Mavi bir geceyi 

Yorgan diye üstüme örtersin 

 

Hattat- Şair-Yazar Yasin Ali ER;”Metin Celal Kapusuzoğlu, Türk dilini doğru kullanmanın; Türk'ün en önemli görevi olduğunu kabullenmiş, Türk ve Türkçe aşığı bir eğitimcidir.

Hikâyelerindeki akış, herkesin kendi yaşanmışlıklarından iz bulabileceği bir durulukta olup; şiirin her vezin ve kalıbında örnek teşkil edecek ölçüde ustadır.

Kendi adına az üretir ki, bu durumun yegâne gerekçesi; ham ürün "damak tadını bozar" cümlesini düstur kabul etmesidir. 

Öğretmenlik hayatı boyunca, Türkçeyi kendisinden öğrenenlerden bir minnet ordusu üretmiştir.

Avukatlığı ve eğitimciliği birbiriyle doğru harmanlayabilen ender karakterlerden biridir.

Çocukluk yıllarımızdan beri süren dostluğumuzda; uçsuz bucaksız kültür hazinesinden, bir çok konuda O'ndan öğrenilebilecek çok şey olduğunu en yakın bilenlerden olmanın gururunu yaşıyorum.

Allah sağlıklı ömürler versin.”  diye perçinliyor kardeşliğimizi.

 

Yozgat’ımızın kıymetlerinden Rıfat Erbaz Ağabey, Rahmetli Sevim Altun ablamızla yazışmalarında hasretlerini, Metin Celal’in dizeleriyle dile getiriyorlar. Kendilerinin yüksek müsaadeleriyle paylaşıyorum.

 

"Dün gece;

Benim de Çamlığın da

Başı dumanlıydı.

İzi kaybolmuş sevdalara kadeh kaldırdık.

Çamlık mehtabı içti,  

Ben gözlerini..."

*

Geçen yıl bu gün, M. Celal Kapusuzoğlu'nun 

bu güzel şiirinden bir parça paylaşmıştım. 

Altta da, merhum Sevim Altuna ile olan yazışmamız yer alıyor. 

 "Yozgat'ı özledim." demişti...

*

Sevim Altuna Devamı yok mu Rıfat çok beğendim yüreğine sağlık.

Sevim Altuna Bekliyorum.

 

Rıfat Erbaz Abla şiir mi bekliyorsun? 

Ben eski fotoğraflar anlamıştım.

 

Sevim Altuna ikiside olabilir Yozgat'ı özledim.

 

Rıfat Erbaz

İzi Kaybolmuş Sevdalar

 

"Dün gece;

Soframızda

Bir tek sen eksiktin,

Yıldızlar uçuştu ellerimizden.

Dallarda peri kızları,

Dilimizde Bozok türküleri vardı."

 

Şiir, M. Celal Kapusuzoğlu'na ait.

 

Sevim Altuna bana Her şey Yozgat’ı hatırlatıyor. 

Sağ ol Rıfat

 

Rıfat Erbaz Sen de sağ ol Sevim ablacığım...

 

Mekânın cennet olsun...

 

Öğretmen Şair Orhan Keskin; “Yozgat’tan Perşembe Öğretmen Okuluna giderken, nereden bilecektim ki derya deniz kardeşlerim olacak. 

Celal Kapusuzoğlu, Yusuf Özcan, Siyami Yozgat daha o yıllarımızda bir büyük sanat insanı olacaklarını ortaya koymaya başlamışlardı. 

Onu tanımak ve kardeşim benim diyecek kadar kendime yakın hissetmek onurunu yaşıyor, 

Sevgi ve hürmetlerimle selamlıyorum. “

 Ben de Orhan kardeşimizin bu samimi dileklerine katılıyor nice sağlıklı ve eser dolu yıllar diliyorum.