KEPEK

Bilindiği üzere un elendikten sonra elek üstünde kalan buğday kabuğudur kepek. İlk anlamı bu sözcüğün. Diğer anlamları ise saç derisindeki pulcuklar. Tıpta deri hastalıklarında deriden dökülen parçacıklara da kepek deniliyor.

Bu tanımlamadan sonra bilinen bir öyküyle devam edelim. Vakti zamanında bir Yahudi biner atına Kayseri’ye gelir. Mevsim yaz. Karpuz kabuğu suya düşmüş. Yahudi, Kayserililerin çok zeki olduğunu duymuştur. Bir mahallede sokak arasında oynayan çocukları görür. Selam verir:

-Merhaba çocuklar, ben buraların yabancısıyım. Acıktım. Atımın da karnı aç. Bana yardımcı olur musunuz? Fazla param da yok.

Çocuklar koşar gelir Yahudi’nin yanına. Yahudi cebinden cüz’i miktarda para çıkarıp içlerinden birine verir ve der ki:

-Bu parayla alacağın yiyecek hem beni doyursun, hem de atımı. Ayrıca canım sıkılmasın. Eğlencelik çekirdek, fındık fıstık bir şeyler al.

Çocuk koşar gider. Biraz sonra kucağında bir karpuzla döner. Yahudi sorar:

-Oğlum bu karpuzu mu aldın sadece? Bu beni mi doyuracak, atımı mı? Sonra hani eğlencelik?

Çocuk çok bilmiş, güler:

-Amca! Karpuzun içini sen ye. Kabuğunu atına ver. Çekirdeğini de çitle. Eğlencelik et.

Yahudi çocuğun zekasına hayran kalır.

Gelelim kepek meselesine. Bir torba kepek aldım un fabrikasından. Keçimiz Kali’ye veriyorum. Kali bayılıyor. Köpeğimiz Tomas’a yal karıyorum. Tomas’ın karnı doyuyor. Tavukların yemine katıyorum. Tavuklar da halinden memnun.

Ekmek makinemizle kendi ekmeğimizi kendimiz yaparız. Geçenlerde aklıma bir fikir geldi. Ekmeklik una biraz kepek katsam... Neden olmasın! Biraz kepek kattım una. Sonuç mükemmel. Ekmeğimiz ağıza varmadan dağılıyor. Nefis, leziz. Yumuşacık...

Aziz dostlar! Kepek deyip de geçmemeli. Biz de Kayserili çocuğun karpuzun faydalarına ilişkin Yahudi’ye verdiği ders gibi kepekle keçimizi, köpeğimizi, tavuklarımızı besliyoruz. Kendimiz de sebepleniyoruz. Sağlık hususunda hassas olan canlara kepekli ekmeği denemelerini tavsiye ederiz.

23.06.2016