HÜZÜN HÜZÜN-1

Bir kitabın adı “Hüzün Hüzün”. Bir şiir kitabının adı. Nafiz Nayır’ın şiirleri Hüzün Hüzün’de toplanmış. Hüzün Hüzün, 117 sayfalık bir kitap. Yayın yılı: 2016 Şubat.

Hüzün Hüzün, Nafiz Nayır’ın şiir anlayışı ve şiirleriyle ilgili bir değerlendirmesiyle başlıyor. Özgeçmişi geliyor ardından. Ve şiirler… Tam tamına 97 şiir size gülümsüyor sayfalar arasından. Kimi hece, kimi aruz, kimi serbest ölçülü şiirler. İkilik, üçlük, dörtlük, beşlik, altılık dizelerden oluşan kıtalarla yazılmış bu şiirler. Gazel, rubai, koşma…biçiminde.

Şiiri şiir yapan ölçüsü müdür, anlatış biçimi midir? Belki ikisidir de… Nafiz Nayır işlediği konu hangi ölçüye yakışıyorsa o ölçüyü kullanan bir şair. Zaten ölçüyü “Şiirin ambalajı” görür. “Keramet ölçüde değil şairdedir” der Nafiz Nayır.

Kitabın adından da anlaşılacağı üzere Hüzün Hüzün’deki şiirlerin çoğu hüznü anlatır. Nitekim kitapta dört şiir Hüzün (s.29),Hüznün Adresi (s.30), Hüzünlü Kumru (s.31), Hüzün ve Ben (s.99) başlığını taşıyor. Pek çok şiirde de hüzün havasını hissediyorsunuz.
Bilinçli bir seçimdir bu. Nafiz Nayır şiirinin merkezine hüznü koymuş. Diğer temaları hüznün içinde vermiş. Ben bundan hareketle “Hüzünlerin şairi” diyorum Nafiz Nayır’a.
Bir de Ahmet Haşim “melal”i önemserdi. Melal de hüzün demek. O Belde’de şöyle diyor üstad: “Melali anlamayan nesle aşina değiliz.”

Nafiz Nayır’a göre şair neyi, nasıl anlattığını bilmeli. Bunu bilmeyenin eline en iyi malzemeyi ver. Berbat eder. Sıradan bir konu ustasının elinde yıldızlaşır.

Nafiz Nayır, Türkçeye hizmet eden her şairi sever. Ama bazılarını daha çok sever doğal olarak!

Nafiz Nayır on iki beyitten oluşan Benim Şiirim (s.3)’de uzun uzun anlatır şiirinin vasıflarını. Ben üç ikilik seçtim:

“Doğmamıştır öyle ilhamdan filan
Alın teridir, gayrettir benim şiirim

Nadan anlamazsa gam değil bana
Ehl-i dilin beyninde kıymettir benim şiirim

Yetmez anlatmaya herkesin gücü
Hayret üstüne hayrettir benim şiirim”

Türkçem, Türkçedir ve Türkçe üç ayrı şiir. Üçü de Türkçe üstüne. Türkçem (s.4)serbest, Türkçedir (s.6) üçlük, Türkçe (s.40) dörtlüklerle yazılmış. Türkçedir’den iki üçlük aldım:

“Anne ninni söyleyince yavrusuna
Yıldızlar kandilini yakar ya
Türkçedir o

Sarınca çevrenizi bir türkünün yankısı
Kırlarda renk renk çiçekler çıkar ya
Türkçedir o”

Nafiz Nayır Erzincanlı’dır. Çayırlı’nın Çaykent Köyü doğumludur. Erzincan’a türkü şehri, türkülerin başkenti demesi bundan mıdır acaba? Nice uzakta olsa da gönlünde yatan şehirdir Erzincan Nafiz Nayır’ın.
Ben Hüzün Hüzün’de üç şiir gördüm Erzincan’la ilgili: Erzincan Zamanı (s.10), Erzincan (s.55), Fırat Erzincan’da (s.56) . Fırat Erzincan’da şiirinden bir dörtlük alıntılıyorum:

Kemah’a bakarak sekiyor nazla
İliç’te dost olmuş ördekle kazla
Eğinde ahbaptır türküyle, sazla
Halayda kızlarla sıralı Fırat”

Her Perşembe Bir Ayrılık Söyler (s.16) hüzün doldurur içimize. Ayrılık olur da hüzün olmaz mı? İşte şiirin son dörtlüğü:

“Perşembe deyince
Avuçlarım bir ayrılık türküsünün üstünde…
Yol görününce gözüme,
Yarası olur bir perşembenin kanarım”

Dostlarım, Hüzün Hüzün’le ilgili diyeceklerimizi burada noktalamıyoruz. Sonraya kalsın gerisi. Şimdilik bana müsaade.

14.01.2019