BİR ADIN KALMALI GERİYE!

Geçtiğimiz cumartesi günü MEŞYAD’ta öykü ve şiir dolu saatler yaşadık. Dünya Öykü Günü nedeniyle önce hikayeler okuduk. Öykü gibi şiirlerden söz ettik. Güzel bir etkinlik oldu bana sorarsanız. Kimse ayranım ekşi demez. Öykü Günü’yle ilgili sunumu ben yaptım çünkü. Arkadaşlar yardımcı oldular. Varlıkları daim olsun.

Sunumumuz bir saate yakın sürdü. Kısa bir aradan sonra şiire geçtik. Arkadaşlar şiirler söyledi. Ben tamamını dinleyemedim. Gazeteci dostumuz Bekir Zorba’yla kütüphanede mülakatımız vardı. Epeydir yapamadığımız bu görüşmeyi nihayet yapabildik.

Mülakat biter bitmez salona geldik. Sait Mercan bir şiir okudu. Şiirin adı: Bir Adın Kalmalı Geriye.

Sait Mercan güçlü bir yorumcudur. Bastır, davudi seslidir Sait Mercan. Memduh Şevket Esendal’ın hikayesi Mendil Altında’yı da beni kırmadı. Öykü saatinde seslendirdi. Vurgulamaları, öykü kahramanı Cavit Bey’i yaşaması, yaşatması dört dörtlüktü. Muhteşemdi.

Bir Adın Kalmalı Geriye’yi de öyle yorumladı ki alkışlarla kutladık Sait Mercan’ı. Şiire eşlik eden ezgi de ayrı bir güzellik kattı şiirin havasına.

Şiir bittikten sonra Ömer Karayılan dedi ki:

-Bu şiir Ahmet Hamdi Tanpınar’ın değildir.

İtiraf ediyorum. Bu şiiri ilk kez dinledim ben. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın böyle bir şiiri olduğunu bilmiyorum. Dediğim gibi bu şiirle yeni tanıştım.

Salondan “Onundu-değildi” sesleri yükseldi. Başkan Mustafa Doğan:

-Arkadaşlar, araştıralım. Bu konuyu daha sonraya bırakalım, dedi. Doğru olan da buydu.

Ben eve gelince araştırdım. Şiir biraz uzunca. İnceledim. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın şiirlerini okudum. Üslup, bir sefer Ahmet Hamdi Tanpınar’ın değil. Teknik olarak da Ahmet Hamdi Tanpınar şiirlerine benzemiyor. Arabesk bir şiir havası var. Nereden bakarsanız bakın, bu şiir Ahmet Hamdi Tanpınar’ın olamaz arkadaş.

Ömer Karayılan’a bir iletiyle durumu bildirdim. Ahmet Hamdi Tanpınar’a ait olduğu ileri sürülen şiirin Eren İbrahim Sadri’ye ait olduğu bilgisine ulaştım. MESAM, şiirin Eren İbrahim Sadri’ye ait olduğunu 00708374461 numaralı kayıtla tescil etmiş.
İşte o şiir:

"Bir adın kalmalı geriye

Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

Aynaların ardında sır

Yalnızlığın peşinde kuvvet

Evet nihayet

Bir adın kalmalı geriye

Bir de o kahreden gurbet

Sen say ki

Ben hiç ağlamadım

Hiç ateşe tutmadım yüreğimi

Geceleri, koynuma almadım ihaneti

Ve say ki

Bütün şiirler gözlerini

Bütün şarkılar saçlarını söylemedi

Hele nihavent

Hele buselik hiç geçmedi fikrimden

Ve hiç gitmedi

Bir toprak kan gibi adın

İçimin nehirlerinden

Evet yangın

Evet salaş yalvarmanın korkusunda talan

Evet kaybetmenin o zehirli buğusu

Evet isyan

Evet kahrolmuş sayfaların arasında adın

Sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı

Bu sevda biraz nadan

Biraz da hıçkırık tadı

Pencere önü menekşelerinde her akşam

Dağlar sonra oynadı yerinden

Ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca

Sen say ki

Yerin dibine geçti

Geçmeyesi sevdam.

Ve ben seni sevdiğim zaman

Bu şehre yağmurlar yağdı

Yani ben seni sevdiğim zaman

Ayrılık kurşun kadar ağır

Gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın

Yine de bir adın kalmalı geriye

Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

Aynaların ardında sır

Yalnızlığın peşinde kuvvet

Evet nihayet

Bir adın kalmalı geriye

Bir de o kahreden gurbet

Beni affet

Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç"