HEMŞEHRİMİZ BİLİM İNSANI HÜSEYİN SUSAM DA YAZI AİLEMİZE KATILDI
Pedagoji,Gelişim psikolojisi ve metodoloji alanlarında Hollandanın saygın üniversitelerinde uzun yıllar hocalık yapan Yozgatlı hemşehrimiz Hüseyin Susam yıllar sonra yeniden gazetemizin yazı ailesine katıldı.Amsterdam Vrije Üniversitesi Psikoloji-Pedagoji Bilimleri Fakültesi’nde önce lisans ve lisansüstü daha sonraki yıllarda da doktora ve doçentlik görevini başarıyla tamamladıktan sonra 2022 yılında emekliye ayrılan ve periyodik süreçlerde yurdumuza dönüş kararı alan Boğazlıyan’ın medar- iftiharı bilim insanımız Hüseyin Susam davetimiz üzerine gençlik yıllarında Boğazlıyan ilçesinde muhabirliğini yürüttüğü Yozgat gazetemizde bugünden itibaren köşe yazılarına başladı.Mesleki kariyerinde Avrupanın hakemli bilimsel dergilerinde elliye yakın makale ile 6 bilimsel kitap da yayınlayan hemşehrimiz Hüseyin Susam bugünkü ilk makalesinde gazetemizde yeniden yazı yazması konusundaki önerimizi değerlendirirken duygularını şöyle ifade etti :
“ “Hüseyinciğim Kırkaltı senedir gurbette yaşayan bir akademisyen olarak senin bize anlatacağın bişeyler olmalı. Nihayetinde sen bizim en eski muhabirlerimizdensin ve daha yetmişli yılların ortalarında henüz genç bir delikanlı iken bize Boğazlıyan’dan, “harman yangını”, “traktör kazası”, “on bin markını çaldıran gurbetçi” vb gibi yerel haberler gönderirdin. Şimdi çalıştığın üniversiteden de emekli oldun, yeterince zamanın vardır. Eski mesleğine taze kan ve yeni bir alan vermenin de tam zamanıdır. Sana bir köşe ayırıyorum” diye telefon görüşmesine başlayan baba dostu, duayen gazeteci, Osman Hakan abinin, teklifine hiç düşünmeden evet dedim. Nihayetinde Seneca’nın çağdaşı ve Kordoba’daki komsusu Endülüslü İbni Rüştü’nün de dediği gibi: Roma Locuta, CausaFinita!”. Ya da: Roma (bu bağlamda Kadim Gazeteci Osman abi) konuşmuşsa, Mesele bitmiştir! “
HÜSEYİN SUSAM KİMDİR ?
Gazetemizde “ Amsterdam Notları 1 ” başlığı ile ilk yazısını kaleme alan değerli bilim insanımız sayın Hüseyin Susam kısa hayat hikayesini de kendi dilinden şöyle özetledi:
“1958 yılında Boğazlıyan’da, zamanla altı çocuğa ulaşacak bir öğretmen ailesinde doğdum. Muhtelif kent ve kasabalarda tamamladığım ilk ve orta öğrenim sonrası gittiğim Hollanda’da kırk altı senedir yaşamımı sürdürmekteyim. Anglo-Sakson toplumlarının temel karakteristiklerinden biri olan Kültürel Irkçılık kavramıyla bilfiil tanışıp, genç yaşımda ilk şamarı yedikten sonra önüme çıkan ve yine o toplumları betimleyen Kültürel Kapital kavramına da yaslanarak gurbette adeta sıfırdan başlayıp, Amsterdam Vrije Üniversitesi Psikoloji-Pedagoji Bilimleri Fakültesi’nde önce lisans ve lisansüstü daha sonraki yıllarda da doktora ve doçentliğimi tamamladım.
Hollanda’da çeşitli üniversite ve yüksek öğrenim kurumlarında öğretim üyeliği yapıp; yaklaşık otuz yıl pedagoji, gelişim psikolojisi ve metodoloji dersleri verip, hakemli bilimsel dergilerde elliye yakın makale ve altı bilimsel kitap yayımladıktan sonra, tabir caizse “cam tavana” yaslandığımı hissettiğim aylarda, karar verip, 2022 akademik yılı sonunda emekliye ayrıldım.
Halen Amsterdam’da yaşamakta olup, şu an itibarıyla, Köy Enstitülü babamın hayatına ve o bağlamda Atatürk’ün 1924 ağustosunda daveti üzerine Ankara’ya gelip onunla yaptığı görüşmeler esnasında Köy Enstitüsü fikrini ilk defa dillendiren filozof ve pedagog John Dewey’in konuya ilişkin düşüncelerine dair bir monografi çalışması hazırlıyorum.
Bu ana entelektüel arter yanında, tökezleyen eski öğrencilerime (ücretsiz online) tez danışmanlığı yapıp, Türk öz örgütlerini destekleme, Avrupa’da anadili olarak Türkçeyi ve Türkçe eğitimini koruyup geliştirme vb amaçlı kimi yerel ve ülkesel kurumlarda da gönüllü yardım ve danışmanlık yapıyorum.
Emekliliğime kattığı gerçek bir artı değer olarak kırkaltı sene gurbetlikten sonra aylar boyu, doya doya kalabilecek şekilde memleketime dönebilmenin verdiği “coşkulu, ancak buruk ve hüzünlü sevinci” yaşıyor; yılın bir bölümünü de Türkiye’de geçiriyorum. Burada bulunduğum aylarda yaşadıklarımı, iç gözlemlerimi, duygu ve düşüncelerimi; ciğerim parçalanarak şahit olduğum (emekli) memur-işçi-çiftçinin içine düştüğü amansız şartları da zaman zaman tuval üstünde yağlıboya resime ve çok sevdiğim ud ve bağlamamda ses, söz ve melodiye döküyorum.”
