KAR: ESARET Mİ, RAHMET Mİ?

Şu insanoğlu hakikaten; çok cahil, bencil, egoist, hodgam ve menfaatperest bir varlıktır. Olayları yorumlarken veya hadiselere bakarken daima kendi zaviyesinden görüp ve neticeyi düşünmeden, peşinen her şeyi o anda değerlendirmektedir. Şu dünya, sanki sadece kendisi için tahsis edilmiş ve başka varlıklara yer verilmemiş…

Hâlbuki hadise hiçte öyle değildir. Biz bir muazzam ve muhteşem sarayın akıllı, iradeli, şuurlu ve aynı zamanda nefis taşıyan varlıklarıyız. Ama burada sadece bizler yaşamıyoruz. Bizim dışımızdaki varlıkların da hayat hakkı ve varlıklarını idame ettirme hakları vardır. Zarardan sakınma ve menfaatleri celbetme hisleriyle teçhiz edilmişlerdir. Onların da olayları algılama biçimleri farklıdır.

Özellikle bu mevsimde olaylara bakış ve hadiseleri yorumlayış şekline baktığımızda şu ifadelerle sık sık karşılaşıyoruz:

Kar; ülkeyi esaret altına aldı. Yollar kapandı. Kara- hava ve deniz ulaşımı aksadı. Nehirler ve göller dondu. Aç kalan yabanî hayvanlar yerleşim yerlerine indi. Seralar dondu. Sebze v e meyve fiyatları tavan yaptı…

Bu bakışın yanında isterseniz işin hakikatine bir de şöyle bir nazar atfedelim:

Kar; o beyaz ve tatlı renginin altında şekerden daha tatlı meyvelerin yolunu açıyor.

Kar; insan eliyle kirletilen şehirlerin; havasını, karasını, alt ve üst yapılarını temizleyen, beyaz kelebekler ordusu.

Kar; sıfırın altında ölen pek çok mikrop ve mikro organizmaları dönüştüren kutsal bir değirmendir.

Kar; yine insanoğlunun hor kullanıp kirlettiği deniz, göl ve nehirlerin ekolojik dengesini düzenleyen; arıtma, tanzifat ve tanzim organizasyonunun en önemli bir unsurudur.

Netice-i kelam kar; Cenabı Hakk’ın, bu aciz insanoğlunun imdadına gönderdiği en büyük nimetlerden biridir. Ve kâinatın nizamına ayak uyduran ve yardımlaşma kanununa imtisal eden emirber bir neferidir. Yani; semavat rahmetiyle arzın imdadına, o da nebatatıyla hayvanatın imdadına ve hayvanat ta insanlığın imdadına koşuyor. İşte bu imdat ve yardımlaşma düsturunun, altın bir halkasını teşkil eden kar ve yağmura rahmet demeyipte ne diyeceksiniz? Barajlarda ve göllerde biraz su eksilse gözünüzü göğe dikiyorsunuz.

İnsanlar biraz zahmet çekseler de, bu küllî neticeleri görerek sabır içinde şükretmeyi bilmelidirler. Ancak duamız, bu rahmetin genel bir afet ve felakete dönüşmemesidir. Bu umumî rahmete karşı insanoğlunun özellikle, küfran-ı nimetten ve isyandan çekinmesi tavsiye edilir.

18.01.2017