DUA

“Deki:Eğer duanız olmasa Rabbin katında ne ehemmiyetiniz var?” (Furkan:77)

Muhterem Müslümanlar!

Dua,Allah’a kul olmanın büyük bir sırrıdır.Diğer bir ifade ile dua ubudiyetin ruhu uzak hükmündedir.Ve halis bir imanın neticesidir.Çünkü dua eden adam duası ile gösteriyor ki; bütün kainata hükmeden birisi var ki,en küçük faaliyetimi bilir.Kalbimin en gizli arzusunu yerine getirir.En uzak maksatlarımı yapabilir.Benim her halimi görür,sesimi işitir.Öyle ise,bütün mevcudatın bütün seslerini de işitiyor ki benim sesimi de işitiyor.Bütün o faaliyetleri yapıyor ki,en küçük işlerimi de O’ndan istiyorum.

Bu kainat, İlahi Kudretin tecelli ve tasarrufuyla halkedilmiş ve bu tasarruf devam etmektedir.Kendinde tecelli ve tasarruf eden esmai İlahiyye ve ef’ali Rabbaniyeye mazhar olan bütün varlık nevileri de adeta kendilerine mahsus lisanlarla ve ellerini Dergah-ı İlahiye açarak dua etmektedirler.

Yani; bütün tohumlar, çekirdekler istidat lisanıyla dua ederler ki, Ya Rab! Senin güzel esmanın nakışlarını göstermek üzere bize neşvü-nema ver derler.

Yine varlıkların bir kısmı da;Ya Rab!,iktidar ve ihtiyarımızla temin edemediğimiz fıtri ihtiyaçlarımızı bize musahhar eyle diye Haliklarına yalvarırlar.

Ve yine, sebeplerin sukut ettiği anda, çarelerin tükendiği bir zeminde muztarın lisanıyla yapılan bir dua çeşidi daha var ki, derhal cevap verilir.

Evet, duanın çeşitleri içinde en meşhuru fiili ve kavli olarak yapılan dualardır.Çalışmak,sebeplere başvurmak,alınteri dökmek ve hazine-i rahmet kapısını çalmak fiili bir duadır.Bunu yaptıktan sonra, matlubumuzu doğrudan Cenab-ı Haktan lisanen talep etmek ise kavli duadır.

Duada devam esastır.Her duaya cevap vereceğini vaat eden Cenab-ı Hak,ya aynen matlubunuzu verir,ya daha evlasını verir, ya da ahiretiniz için hasenat yazar.Yani duamız kabul olmadı diye usanmamak gerekir.

Duanın bir yönü de,özellikle mübarek vakitlerde ve mübarek zamanlarda yapılan dualar, indallah daima makbuldür.