Türban – Kutuplaşma Kurnazlık

İspanya’da pimi çekilen bomba ülkenin ortasına düştü.
“Velevki türban siyasi simgedir.” İsimli bombanın yaratacağı tahribattan kendi nam ve hesaplarına siyasi hasat umanlar kollar sıvayın işe giriştiler .
Sosyal bir problemi çözme “kılıfı giydirilmiş gayretler önce anayasa değişikliğini ardından anayasa mahkeme emrine iptal başvurusunu getirdi”
Nihayet iş gelip, parti kapatma davasına dayandı.
Dinci-Laikci çatışmasına dönüştürülen anayasa değişikliği gerginliği ve kutuplaşmayı beraberinde getirdi.
Özünde taraflı ama görünürde tarafsız olmaya gayret eden kimi çevreler, uzlaşma-itidal tavsiye etmeye başladı.
Kime? Tabii vatandaşa!
Gerginliğin ve kutuplaşmanın sebebi olan taraflar, gayet pişkin tavırla, ötekinin bir adım geri atmasını istiyorlar.
Kendi yanlışlarından dönme erdemine sahip olmayanlar, vatandaşa itidal tavsiye ediyor. Sanki gerginliğin müsebbibi vatandaştır.
Güler misin – ağlar mısın ?
Dinci-Laikçi, Demokrat- anti demokrat kavgaları ülke gündemini işgal ederken , ülkenin bir köşesinde nevruz bahane edilerek. Halk adeta isyana teşvik ediliyor.
Güvenlik güçlerinin olanca gayretlerine rağmen bu gösterilerin önü alınamıyor.
İşin garibi ! Ne hükümet yetkililerinden ne de hükümet yandaşı basın ve medya organlarından bu kanunsuz gösterilere ilişkin doyurucu – ikna edici, inandırıcı bir söz ve söylem duyamıyorsunuz.
Kişisel ve kurumsal geleceğini karanlık görenler, ‘Milli İdare’ feryatlarının işe yaramayacağını anlamış olmalılar ki, köy kurnazlığı ile sempatizanlarını fanatikleştirip karşı kutup mensuplarına varlıklarını kabul ettirme çabasındalar.
Gençlik ve ilk siyaset yıllarımızda, gençlerin yoğun olduğu bir köy kahvesinde sohbet ediyoruz.
Önce dışardan bağrışmalar, sonra kahveye öfkeli – tek bir genç girdi. “Şerefsiz adam – bütün köylünün anasına avradına sövüyor” diye bağırıp feryat ediyor. Kahve bir anda boşaldı. Giden ortada birine vuruyor. Adam yalvarıp- yakarıyor ama dinleyen kim. Kalabalık öfkesini dindirip, zar-zor dayak yiyen adamı kalabalığın elinden alıp ortalığı sakinleştirince anladık ki : Adam köye gelen bir satıcı , kahveye gelip halkı ayaklandıran da müşteri, fiyatta anlaşamayınca , köy kurnazlığı kahvedeki gençleri tahrik edip adamcağızın başına yıkmış.
Köye ve köylülüğe mensubiyet şuuru; aklın, hak ve adalet duygusunun önünde giden köylüye zavallı satıcı haklılığını nasıl anlatırsınız? Anlatamadık tabi.
Hiç gereği yokken ülke gündemine düşürülen türban meselesinin bu günkü gerginliklere temel yapılmak üzere planlandığı anlaşılıyor.
Siyasi simge olarak kullanmak ve ondan nemalanmak isteyenlerin, yüce kitabımız Kur’an’ın ayetleri ve dinimizin yüce Peygamberi (s.a.v.)nin hadisleri ne diyor? Pek de umurlarında değil. Varsa yoksa, şartlandırıldıkları veya fanatikleştirdikleri ölçüde türbanı simge olarak kullanmak.
Ayet ve Hadis şöyle diyor, dediğinizde ; aldığınız cevap “Sen Müslüman mısın- Laik misin” oluyor.
Kutuplaşma dediğiniz şey, başka nasıl olur ki?
Hatırlayınız ! “dokunulmazlıklar neden kaldırılamıyor.” diye sorulduğunda , bu ülke parlamentosunun anayasa komisyonu başkanı “bazı arkadaşlarımız yargının tarafsızlığına güvenmiyor” mealinde cevap vermişti.
Yasa koyucu, yasa uygulayıcısına güvenmiyor.
Kutuplaşmanın fitili başka nasıl ateşlenir?
Kişiye özel anayasa değişiklikleri, kişiye özel yasalar yetmez. Destek veren takana da türban yasası ile selam verdi mi kutuplaşmanın alt yapısı tamamlanır.
Yeter mi ? yetmez mi!
Kutupların belirginleşmesi, safların ayrışması için kurnazlık gerekli.
Demokrasinin önündeki engelleri birer-birer kaldıracağız.
Ama görüyorsunuz. Bazen asker, bazen bürokrasi , zaman zaman akl-ı selim iş adamları en sonda yargı bize fırsat vermiyor feryatları.
Devlet temellerinden sarsılıyormuş ! ne gam!
Kişi hak ve hürriyetlerine dayalı demokrasiyi inşa edeceğiz
Sanırsınız ki , bu ülke Türkiye Cumhuriyeti değil , Demokrat Arap Halk cemahiriyesi.
İktidar benimdir, her yaptığım doğrudur.
“Kanunun kestiği parmak acımaz” mantığı yerine Müslüman olduğumuz için bize fırsat vermiyorlar kurnazlığı.
Ne ala demokrasi değil mi?


Tarih : 08.04.2008