YOZGAT YOLU, GÖÇ KERVANI

Yozgat halkı, göçü engelleme çırpınışları içinde feryat ederek, kendince çareler arayıp, kanayan bu yarayı durdurmaya çalışıyor. Kendi kabuğunu kırıp, bir türlü gün yüzüne çıkamamış olan bu şehir, kendi kendine yetemez hale geldiği, getirildiği için, her çırpınış da kan kaybediyor. İsteniyor ki, çukurda çırpınan bu gariban şehri, bir yiğit elini uzatıp kenara çıkartsın... Zamanında demir yoluna sahip çıkılmamış. "Askeri Alay"ı elinden kaptırmış... Kurulan tek fabrika yıkılmış. Üniversite, bir asır sonra açılmış. Gurbetçinin alın teri, "Yimpaş Holding" de savrulmuş. Siyasiler, oy sandıkları açılır açılmaz Yozgat'ı unutmuş... Zaman içinde canına can katılacağına; canı çıksın diye, ha bire boğazı sıkılmış. Kimsesiz, garip kalmış bir şehir...!
Velhasılı yıllardan beri düşünüyoruz. Yozgat da ne eksik diğer illerden? Aslında; fazlası var, eksiği yok. Ekilecek tarlaları; Serin, serin esen yaylaları, turizme kapı açacak sıcak kaplıcaları, etinin lezzetine doyulmaz hayvanları, kireçsiz akan doğal kaynak suları... İşte, Yozgat'ın her şeyi birinci kalite ve doğallığını koruyan, Dünya üzerinde nesli tükenmekte olan ender şehirlerden birisi. İnsanlar yapay üretilmiş besin kaynaklarından, arıtılmış su taşınan plastik damaca dan kurtulmak isterken, doğal olan suya, doğal gıdaya ulaşamamanın sıkıntısını çekiyor. Yozgat toprakları; henüz sera ilaçlarıyla, yapay tarım gübreleriyle çürütülememiş. Havası, fabrika bacalarıyla kirletilmemiş. Derelerine fabrika zehirleri inmemiş.
Vatanın tek temiz, sağlıklı, doğal kalan kalbi, yüreği Yozgat!
Bu şehrin toprağının, havasının, suyunun değeri bilinmesi, değerlendirilmesi gerekir...
Nasıl değerlendirilecek?
Elbette ekilip biçilerek. Hayvancılığa dönülerek...
Siziz de haklısınız.
"Dönelim köyümüze. Ekip biçelim de... Nereye satılacak? Pazar yok!..." diyorsunuz.
Pazar çok da... Yozgat dan kaç saat de, ne kadar masraf ile ürün pazara çıkacak, sofrada yerini alacak...?
İşte sorun burada!
Aslında Yozgat'ın tek derdi kanaatimce, pazara açılacak yolu yok! Bir şehrin yollarını kapatıp, damarlarını kurutup; Sonra bu şehre, "yaşa" diyeceksiniz. Yaşatsanız da yataktan kaldıramazsınız. Yozgat'ı ne kadar boyayıp makyaj da yapsanız hastalığından kurtarmış olmayacaksınız. Estetik yapılarak cilalanmış bir hasta... En halsiz, bitkin haliyle yine kansız, kan dolaşımı olmadığı için cansız, eli kolu kıpırdamadan makyajlı loğusa gelin gibi yatağında yatacak.
Bu durumda yapılacak tek şey; "Yozgat Yolları" yani, damar yolları açılarak kan akımı (İletişim, ulaşım) sağlanacak. Beyin kana kavuşacak. Günümüzde en değerli şey zamandır. Bir şehre on-iki saat yolculuk yaparak nimetlerinden faydalanmak, eş, dost görmek, alış veriş yapmak, yatırım yapıp, takip etmek istense de; Yolda geçen zaman, yorucu yolculuklar... Artık, bu gibi yerlerde görev yapmak, geride kalanlar ile temas kurmak, insanlara külfet oluyor.
Ne kadar bakım yapılırsa yapılsın. İsterseniz her yanına saray yapılsın...Şairin dediği gibi.
" Neyleyim sarayı köşkü.
İçinde salınan yar olmayınca." (insanları göç yolunu tutunca)
"Salınan Yar," geri dönse iyi olur da!
Yar, geri dönse mutlu mu olacak?
Yüzü gülüp, karnı mı doyacak?
Bir evin kapısı dışarı açılmıyorsa, o evde yaşam olur mu? Olmaz!
O zaman Yozgat da, hızlı trene kavuşmadan, hava alanı kurulmadan, dış dünyaya kapılarını sonuna kadar açmadan yatırımda yapılsa, turizm alanları da kurulsa, ölü yatırıma dönüşür. Gelişmiş şehirlere baktığımız zaman, hava, kara, demir, deniz yolları vızır vızır işliyor. Damarları bu kadar açık olan şehirler elbette serpilip, gelişecek.
Göç veriyor diyoruz; Halkın, çoluğu çocuğu eğitimini yaptığı, çalıştığı yerlere kolay ulaşa bilse; Ana, baba evlatlarını bir kaç saat içinde görüp, ihtiyacını temin edip dönse; Tahsilini bitiren evlatlarımız iş alanlarını başka şehirler ile bağ kurup genişletse... Neden memleketini, ömrünü harcadığı yerdeki emeğini hiç etsin? Her şeyden önce, baba ocağını terk etsin? Ulaşım sorunu çözülmediği müddetçe beyin göçü engellenemez. Beyin göçü olan şehir, kültür seviyesini yükseltemez...Beyni çalışmayan bir beden bitkisel yaşam sürecini aşamaz!
Bizim bildiğimiz bir asırdır;
"Yozgat yolu karmola
Aman minaresi darmola
Yozgat , Yozgat olalı, Yozgat yolları insanların korkulu rüyası olmuş, türkülerine yansımış. Bakmışlar; dar yollar aşılmıyor, açılmıyor. Bitmeyen bu çile, eğlencelerin içine karışarak, halay çekip, eğlenirken bile sorunlar, halayın başını çekerek; Sözler arzuhal olup, eğlencelere taşınmış... Lakin, zaman içinde halayları bile unutulmuş. Yol çilesi yine aynı kalmış.
Geçmiş günlerin halay sözlerindeki sorulara, günümüz içinde cevap verecek olsaydık.
Maalesef;
Yozgat yolları halâ kardır.
Minareleri aynen dardır.
Artık, şerefe'ye çıkan yok
Hocalarda mikrofon vardır.
Demekten öteye gidemiyoruz. Buna da şükür diyoruz. Bir yandan da yüreğimiz yanarak Pir Sultan Abdal gibi;
Şu Karşı Yaylada Göç Katar Katar
Yozgat'ın Derdi Serimde Tüter
Bu Ayrılık Bana Ölümden Beter
Geçti Dost Kervanı Eyleme Beni, Eyleme Beni ... deyip, sılayı terk-i diyar eden dostların yollarında "dost kervanı"na yetişmeye çalışıyoruz.
Kadriye ŞAHİN / 09.01.2018