Biraz sıkıntılı, biraz hüzünlü olduğum bu günlerde, bilgisayarımı açıp şöyle bir paylaşımlara göz atasım geldi. Hani, insanlar ne yapıyor, hangi ruh halini taşıyor? Bu gün, bu merak ağır bastı.
Gezindim sayfalarda... Sürekli gördüğüm şeyler; Kendi düşüncesini kanıtlamak, kendini aklamak, başkasının açığını arayıp aşağılamak. Doğruyu kaybetmişlerin gayesi, eğriyi bir birinin gözüne fütursuzca sokmak. Yada, yediği içtiği yemeklerin gösterisini yapmak... Artık tiksindiriyor insanı. Siyaset uğruna; bir birimize yaptığımız tek şey, bir birimizi taşlamak... Derken.
Bunca rezaletin içinde, sıra dışı bir paylaşım gördüm. Erdoğan Budak Beyefendinin resimlediği gökyüzü manzaraları... İşte insan; kaybolacak anları, kendi oluşturamayacağı zamanları yakalayıp paylaşmalı. Maksat, doğanın dilini, dilsiz olanın sesini yansıtmak olmalı... Bu paylaşımlar insan ruhunu sürükleyip, gök yüzüne savurmalı. Ve demeli ki, "Gül açar, gülde har var. Yer de kış; Gök de bahar var."
Gökte, har ile açan gül'ü görüp, yerdeki kışa aldırmadan; Alıp başını tüm güzelliklere yolculuk yapmalı. Sesi olmadık, dil bilmedik her varlığın dilinden anlayan, sesini duyan bir arkadaşı da yanına almalı. Sonra düşmeli yollara. Ruhunu daraltan gurbetten, sılanın yollarına çıkıp, gurbet yollarında buluşmalı...
Ve seslenmeli...
Gel kardeşim Seninle, bir karara varalım.
Gurbet yollarında buluşalım.
Aç, susuz, yorgun perişan!
Memleket ilerini dolaşalım.
Önce Yozgat da konaklayıp.
Sonra; Ankara, Ardahan, Ağrı'ya ulaşalım.
Dostlarla buluşup,
Ahbapla selâmlaşalım.
Gel kardeşim seninle,
Gurbetin yol vermez dağlarını aşalım.
Bozok Yaylasında konaklayıp.
Yiğitler ile harman olalım.
Denizi yoktur ama,
Deryasına dalalım.
Bizi biz yapan,
Konya da, Mevlanayı bulalım.
Gönülleri, duman duman savurup,
Sancağında "Gül" olalım.
İstersen, ocağında kül olup kalalım.
Gel kardeşim, bu yolda yol alalım.
Anaların kınalı ellerini öpelim.
Maniler söyletip, gönüller görelim.
Göz yaşını boncuk, boncuk örelim.
Gurbetin kolyesi diye, hediye verelim.
Nevşehir de, Hacı Bektaş'a uğrayıp
Bir yudum "nefes" diyelim.
Gülleri hazan vurmuş
Bülbüle haber edelim.
Gel kardeşim seninle, bizim illere gidelim...
Dumanlı dağlar, kaldırın karları.
Bulutlar sıyrılın, bırakın yağmurları.
Irmaklar durulun, yüzdür'ün salları.
Turnalar, uçun görün bizim elleri.
Geldik gördük denizleri.
Bir de martılarla, bizim elleri görelim..
Yaylalar, gelinciğin boynu bükülmesin.
Papatyadan gelin tacı örülmesin.
Askerlik yiğitlere kına sürülmesin.
Gelinlerin gözü sürmeyi neylesin!
Sürmeli göz yaşları dökülmesin
Analar gülsün, toprağa can verilmesin.
Çanakkale şehitlerine duasız gidilmesin.
Gel kardeşim seninle,
Yol vermez, yiğitlerin otağına konuk olalım.
Halâ çınlayan "Tekbir" sesleriyle arınalım.
Şehitlere, katmer katmer gül saçalım
Gül tenli, ay yıldız dan bayrak açalım
Düşman mezarlarına da sümbül atalım.
Kini, nefreti parasız satalım.
Sevgi kervanına, gurbet kervanı katalım.
Gurbeti bırak!..
Biz, bizim elde kalalım.
Martılar dönmek isterse hemen salalım.
Biz bu memleketin;
Kardeşlik ve sevgiyle yoğurulmuş,
Taşı, toprağı olalım.
Gel kardeşim, dostu düşmandan ayıralım.
Kadriye Şahin
16.12.2017
Gezindim sayfalarda... Sürekli gördüğüm şeyler; Kendi düşüncesini kanıtlamak, kendini aklamak, başkasının açığını arayıp aşağılamak. Doğruyu kaybetmişlerin gayesi, eğriyi bir birinin gözüne fütursuzca sokmak. Yada, yediği içtiği yemeklerin gösterisini yapmak... Artık tiksindiriyor insanı. Siyaset uğruna; bir birimize yaptığımız tek şey, bir birimizi taşlamak... Derken.
Bunca rezaletin içinde, sıra dışı bir paylaşım gördüm. Erdoğan Budak Beyefendinin resimlediği gökyüzü manzaraları... İşte insan; kaybolacak anları, kendi oluşturamayacağı zamanları yakalayıp paylaşmalı. Maksat, doğanın dilini, dilsiz olanın sesini yansıtmak olmalı... Bu paylaşımlar insan ruhunu sürükleyip, gök yüzüne savurmalı. Ve demeli ki, "Gül açar, gülde har var. Yer de kış; Gök de bahar var."
Gökte, har ile açan gül'ü görüp, yerdeki kışa aldırmadan; Alıp başını tüm güzelliklere yolculuk yapmalı. Sesi olmadık, dil bilmedik her varlığın dilinden anlayan, sesini duyan bir arkadaşı da yanına almalı. Sonra düşmeli yollara. Ruhunu daraltan gurbetten, sılanın yollarına çıkıp, gurbet yollarında buluşmalı...
Ve seslenmeli...
Gel kardeşim Seninle, bir karara varalım.
Gurbet yollarında buluşalım.
Aç, susuz, yorgun perişan!
Memleket ilerini dolaşalım.
Önce Yozgat da konaklayıp.
Sonra; Ankara, Ardahan, Ağrı'ya ulaşalım.
Dostlarla buluşup,
Ahbapla selâmlaşalım.
Gel kardeşim seninle,
Gurbetin yol vermez dağlarını aşalım.
Bozok Yaylasında konaklayıp.
Yiğitler ile harman olalım.
Denizi yoktur ama,
Deryasına dalalım.
Bizi biz yapan,
Konya da, Mevlanayı bulalım.
Gönülleri, duman duman savurup,
Sancağında "Gül" olalım.
İstersen, ocağında kül olup kalalım.
Gel kardeşim, bu yolda yol alalım.
Anaların kınalı ellerini öpelim.
Maniler söyletip, gönüller görelim.
Göz yaşını boncuk, boncuk örelim.
Gurbetin kolyesi diye, hediye verelim.
Nevşehir de, Hacı Bektaş'a uğrayıp
Bir yudum "nefes" diyelim.
Gülleri hazan vurmuş
Bülbüle haber edelim.
Gel kardeşim seninle, bizim illere gidelim...
Dumanlı dağlar, kaldırın karları.
Bulutlar sıyrılın, bırakın yağmurları.
Irmaklar durulun, yüzdür'ün salları.
Turnalar, uçun görün bizim elleri.
Geldik gördük denizleri.
Bir de martılarla, bizim elleri görelim..
Yaylalar, gelinciğin boynu bükülmesin.
Papatyadan gelin tacı örülmesin.
Askerlik yiğitlere kına sürülmesin.
Gelinlerin gözü sürmeyi neylesin!
Sürmeli göz yaşları dökülmesin
Analar gülsün, toprağa can verilmesin.
Çanakkale şehitlerine duasız gidilmesin.
Gel kardeşim seninle,
Yol vermez, yiğitlerin otağına konuk olalım.
Halâ çınlayan "Tekbir" sesleriyle arınalım.
Şehitlere, katmer katmer gül saçalım
Gül tenli, ay yıldız dan bayrak açalım
Düşman mezarlarına da sümbül atalım.
Kini, nefreti parasız satalım.
Sevgi kervanına, gurbet kervanı katalım.
Gurbeti bırak!..
Biz, bizim elde kalalım.
Martılar dönmek isterse hemen salalım.
Biz bu memleketin;
Kardeşlik ve sevgiyle yoğurulmuş,
Taşı, toprağı olalım.
Gel kardeşim, dostu düşmandan ayıralım.
Kadriye Şahin
16.12.2017
16.12.2017
OKUR YORUMLARI
Yozgat'ta Günün Haberleri
YOZGAT'TA 5 GÜNLÜK HAVA DURUMU
YOZGAT İÇİN GÜNÜN NAMAZ VAKİTLERİ
Mualla Arısoy
21.12.2017 15:56:00Yüreğinizin güzelliği kaleminize yansımış. Çalışmalarınızda ki üslup alışılmış dan farklı. Düz yazılarınız bile manzume niteliğinde. Ters cümle kurarak, anlam bütünlüğü sağlamak her kalemin becerebileceği bir yetenek değildir. Ancak sizin yazılarınızda akıcılık ve cümle sonlarındaki benzerlik akışı, okuyucuyu yormadan, keyif alarak "bitmesin" sürükleyişine sokuyor."Sılada Kaybolan Çocukluğum", Kavurga Kokulu Yozgat Çocukları", Madımak Öyküsü", "Parmak Çörekler","Gurbet Yolları" gibi diğer yazılarınız bilgilendirici ve kültür aktarımının yanında çok ince duygular yansıtıyor.
Keyif alarak okuduğum edebi yazılarınızı yazan kaleminizi ve bu tür keyifler yaşatan "Yozgat Gazetesi"ni tebrik ediyor, başarılar diliyorum.
Tülin
19.12.2017 21:30:00Bu ne kadar güzel bir yolculuk öyküsü..Hem de şiir üslubuyla.Ben de gurbetteyim ve sanki sizinle birlik eşsiz bir yolculuk yaptım.Anlatımınıza,tasvirinize ve duygularınıza hayran kaldım.sağolsun,mutlu kalın...teşekkürler...
Samet
17.12.2017 17:44:00Kadriye yine duygulu,anlamlı,naif bir yazıyı daha kaleminize almışsınız.Yazınızı büyük bir zevkle okuyoruz.Kaleminize ve düşüncelerine sağlık.sağolun..