Yabancı bir firmanın yapmış olduğu araştırma sonuçlarına göre: Yöneticilerine en çok inanan ve geleceğe umutla bakan ulus olarak Türkler çıkmış.
Geleceğe umutla bakmak kolay iş olsa gerek. Yaşanan gün sıkıntılarla geçiyor. Yaşanan gün gerçek. Umut, yaşanan gün için geçerli değil. Onun için umudu geleceğe bırakmak gerek.
Biz Türkler zeki insanlarız. Onun için umudumuzu geleceğe bırakırız. Ama gelecekte gelir, umutlarımız gerçekleşmez. Umutlarımızı daha sonraki geleceğe bırakırız.
20. yy. siyasetçilerimiz dediler ya, 21. yy. Türklerin yüz yılı olacak diye onun için umudumuz sürecek yüz yılın sonuna kadar.
21. yüzyıl Türklerin yüzyılı olacak sözü hangi gerçeklere dayanarak söylenmiş bir söz bilemiyorum. Siyasi bir palavra olsa gerek. Çünkü elimizde olan hiç bir veri bu gerçeği doğrulamıyor.
Dünyanın ilk beş yüz üniversitesi arasında tek bir Türk üniversitesi yok. Milli gelir tartışmalı 4 bin dolar. Bilimsel araştırmalar için bütçeden ayrılan pay komik.
ekonomi kendi dinamiklerine değil , dış finans kuruluşlarına , IMF ve Dünya Bankasına bağlı, işsizlik % 20 lerde. Çalışanların bile açlık sınırında yaşadığı, eğitim sorununu çözememiş, bir sınıfta 50 öğrencinin eğitim gördüğü. liseyi bitiren çocukların % 10 unun üniversiteye gidebildiği, Uzay konusunda sadece filmlerde gördüğü kadar bilgisi olan bir ülkenin 21. yüzyılın kendi yüzyılı olacağını iddia etmesi umut olsa gerek.
Türklerin yöneticilerinden % 65 düzeyinde memnun olmaları ise ayrı bir facia. Sözüm sadece bu günkü yöneticilere değil. Türkiye 60 yıldır kötü yönetiliyor.
20. yy.ın başlarında gelişmiş medeniyetlere karşı var olma mücadelesini yapmış ve zaferle sonuçlandırmış, ekonomik mücadelede altın çağını yaşamış olan bu ulus, bu gün miskin bir hale getirilmiştir.
Bir başbakan kürsüye çıkıp “Biz bu yıl şu kadar insana kömür yardımı yaptık. Şu kadar insana fak fuk fondan yardım ettik” diye nutuk atıyor ve bu nutku dinleyenler tarafından alkışlanıyorsa bu ülkede büyük bir sorun vardır.
Ülkenin yönetimi için , kendi insanlarının muhtaç duruma düşmesi, bu yardımları kabul etmesi utanılacak bir durumdur. Ama bu utunılacak durum benim ülkemin yöneticileri için övünç kaynağı oluyor.
Biz bu durumdayken bile gelecekten umutlu, yöneticilerimizden memnunuz. Ne diyelim Hayırlı Olsun !
derler ya “umut fakirin ekmeği ye memet ye! ”
Geleceğe umutla bakmak kolay iş olsa gerek. Yaşanan gün sıkıntılarla geçiyor. Yaşanan gün gerçek. Umut, yaşanan gün için geçerli değil. Onun için umudu geleceğe bırakmak gerek.
Biz Türkler zeki insanlarız. Onun için umudumuzu geleceğe bırakırız. Ama gelecekte gelir, umutlarımız gerçekleşmez. Umutlarımızı daha sonraki geleceğe bırakırız.
20. yy. siyasetçilerimiz dediler ya, 21. yy. Türklerin yüz yılı olacak diye onun için umudumuz sürecek yüz yılın sonuna kadar.
21. yüzyıl Türklerin yüzyılı olacak sözü hangi gerçeklere dayanarak söylenmiş bir söz bilemiyorum. Siyasi bir palavra olsa gerek. Çünkü elimizde olan hiç bir veri bu gerçeği doğrulamıyor.
Dünyanın ilk beş yüz üniversitesi arasında tek bir Türk üniversitesi yok. Milli gelir tartışmalı 4 bin dolar. Bilimsel araştırmalar için bütçeden ayrılan pay komik.
ekonomi kendi dinamiklerine değil , dış finans kuruluşlarına , IMF ve Dünya Bankasına bağlı, işsizlik % 20 lerde. Çalışanların bile açlık sınırında yaşadığı, eğitim sorununu çözememiş, bir sınıfta 50 öğrencinin eğitim gördüğü. liseyi bitiren çocukların % 10 unun üniversiteye gidebildiği, Uzay konusunda sadece filmlerde gördüğü kadar bilgisi olan bir ülkenin 21. yüzyılın kendi yüzyılı olacağını iddia etmesi umut olsa gerek.
Türklerin yöneticilerinden % 65 düzeyinde memnun olmaları ise ayrı bir facia. Sözüm sadece bu günkü yöneticilere değil. Türkiye 60 yıldır kötü yönetiliyor.
20. yy.ın başlarında gelişmiş medeniyetlere karşı var olma mücadelesini yapmış ve zaferle sonuçlandırmış, ekonomik mücadelede altın çağını yaşamış olan bu ulus, bu gün miskin bir hale getirilmiştir.
Bir başbakan kürsüye çıkıp “Biz bu yıl şu kadar insana kömür yardımı yaptık. Şu kadar insana fak fuk fondan yardım ettik” diye nutuk atıyor ve bu nutku dinleyenler tarafından alkışlanıyorsa bu ülkede büyük bir sorun vardır.
Ülkenin yönetimi için , kendi insanlarının muhtaç duruma düşmesi, bu yardımları kabul etmesi utanılacak bir durumdur. Ama bu utunılacak durum benim ülkemin yöneticileri için övünç kaynağı oluyor.
Biz bu durumdayken bile gelecekten umutlu, yöneticilerimizden memnunuz. Ne diyelim Hayırlı Olsun !
derler ya “umut fakirin ekmeği ye memet ye! ”
30.11.1999
OKUR YORUMLARI
Yozgat'ta Günün Haberleri
YOZGAT'TA 5 GÜNLÜK HAVA DURUMU
YOZGAT İÇİN GÜNÜN NAMAZ VAKİTLERİ
