Topyekün başar mı, kişisel ya da kurumsal başarı mı? İşte meselenin düğümlendiği nokta!
Bakıldığında en sorunlu, yüksek kriz süreçleri de bile tek tük kişisel ya da kurumsal başarılara rastlamak mümkün. Bu durum hemen fark ediliyor ve takdir görür. Bir müddet sonrada unutulur. Bu tür başarılar süreklilik arz etmez, örneğin bu başarı kişisel bir başarı ise, en fazla o kişinin ömrüyle sınırlıdır. Ya da kurumsal bir başarıysa, o kurumun o andaki kurumsal yönetim anlayışıyla sınırlı kalır. Oysa, sürekli başarı isteniyorsa, bunun için bir vizyon, hukuki ve idari sağlam bir alt yapıya dayalı sistemsel bir yapı tesis edilmelidir. Bu durum ülke yönetiminden, bütün kurumsal işleyiş açısından olmazsa olmazlardandır. Akıl, bilim ve liyakat burada çok büyük öneme haizdir.
Bu üç kriterin bir arada olduğu yönetim süreçlerinde başarı tesadüf olmaz. Başarıları süreklilik arz eder ve sonuçları herkesi mutlu eder. Bu üç kriterle yönetilen ülkelerde ekonomik refah sürekli artış gösterir. Halk hukuki güvenceyi hayatın her alanında hisseder. Sosyal barış ortamı tam anlamıyla sağlanır. Vatandaşın vatandaşla, vatandaşın devletle, vatandaşın yönetimle bir sorun yaşamadığı bir düzen kendiliğinden tesis edilmiş olur. Hal böyle olunca, ülke açısından iç ve dış güvenlik sorunu diye bir kaygı kendiliğinden ortadan kalkar. Bunun etkisi ekonomik hayata doğrudan yansır ve iç ve dış güvenliğin sağlanmasına devletin harcamaları tasarruf olarak bütçeye artı olarak yansır. Bütçe açığı fazla vermeye başlar, vatandaş daha fazla ve nitelikli kamu hizmeti almaya başlar. Gelir ve vergi adaleti otomatik olarak dengeye kavuşur. Bunu tesis edecek bilgi birikimine, donanıma sahip insan kaynağına sahip olduğumuzu düşünüyorum.
İhtiyacımız; bunu gösterecek iradedir.
