Destan

Divan edebiyatının Halk Şairi ve Yozgat’ ın ünlü ismi Hüzni Baba, Destan Şiirinde Yozgat’ ın dolayısıyla ülkenin bozulan yüzünü 70 yıl önce yazdığı şiirinde bakın nasıl anlatıyor.
Bir hüzün kapladı şanlı Yozgat’ ı
Acı elemini duyan kalmadı
Bozuldu neş’esi arttı figanı
Taşı taş üstünde koyan kalmadı
¨ ¨ ¨
Vicdanlar ağlıyor, atf-ı nazarda
İmtizam kalmadı, çarşı pazarda
Vatan yıkılır mı, vakt-ı hazarda
Bir sahib-i erkan ayan kalmadı
¨ ¨ ¨
Caddeler bozunmuş, tozdan yürünmez
Kaldırımlar çökmüş, taşlar görünmez
Niçin imarına karar verilmez
Reis-i beldeden soran kalmadı
¨ ¨ ¨
Köprüler yıkılmış kanallar göçmüş
Zarafet kalmamış, güzellik uçmuş
Anneye hizmetten evlat vazgeçmiş
Şu vatanın halin, gören kalmadı
¨ ¨ ¨
Zavallının çöplük olmuş heryanı
Sürünür kadısı, gitmez kervanı
Eskiden sürdüğü demi devranı
Düşünüpte ibret alan kalmadı
¨ ¨ ¨
Çeşmeler kesilmiş sular akmıyor
Hayır hasanata kimse bakmıyor
Evlat babasına dönüp bakmıyor
Şu ata hakkını, sayan kalmadı
¨ ¨ ¨
Bu güzel vatanın boynu bükülmüş
Name lazım diyen geri çekilmiş
Sine-i canandan al kan dökülmüş
Merhamet edip de yuyan kalmadı
¨ ¨ ¨
Mezar taşlarına bakan ağlıyor
Ayrılık oduyla ciyer dağlıyor
Sine göz göz olmuş kara bağlıyor
Açılan yarayı, saran kalmadı
¨ ¨ ¨
Müşfik evlat lazım anavatana
Kimse kıymet vermez yerde yatana
Herkes ettiğini bilip utana
Hüzni’nin sözüne uyan kalmadı