NE GÜN AMA !

Yıllar yıllar önce daha iyi şartlarda çalışmak istedikleri için fabrikada greve başlayan ve çıkan yangında yaşamını yitiren kadınlarımız… Söze onları anarak başlamak istedim. Neydi bu kavganın sebebi, neden insan olmanın gerektirdiği şartlarda çalışmak isteyen kadınlarımızı kaybettik?

Neden dinleyemedik, anlayamadık, hak veremedik?

1857 yılında hakkı olanı isteyip hayatından olan kadınlar tüm dünya kadınlarının temsilcisi oldu. Yıl oldu 2020! Ne değişti hayatımızda geriye dönüp bakınca…

Kadınların erkeklerle eşit sayılmadığı, insan yerine konmadığı bir dünya… Diri diri gömüldük bir zamanlar, gömmeye kıyamayıp dayakla öldürenler oldu. Bir hayvana da değer vermemiz gerekirken kendinden başka hiçbir canlıyı kıymetli bulamayan zihniyet kadını hayvandan farksız kıldı kendince. Tek işi evlenip çocuk doğurmak ve kocasına kadınlık! yapmak zannedildi. Tüm dünyada ezildi kadın, ikinci sınıf olmak bir yana üçüncü sınıf hayata bile layık görülmedi.

Bir şeyler yapmalıydık hakkımız olan hayatı bizden çalan dünya düzenine karşı. Başlayan kadın hareketleri zamanın acı hatıralarıyla anılır oldu. Kendi hayatını isteyen kadının karşısına eril dil dikildi! Yılmayan usanmayan varlıklar olarak yaşamımızı şekillendirmeye devam ettik. Şimdi mi? Eski dünyaya bakınca şimdiki halimiz medeniyetin uç noktası gibi! Evet okuma hakkımızı, seçme seçilme hakkımızı, sokağa tek başımıza çıkma hakkımızı hem anne hem de iş kadını olma hakkımızı mücadele ile kazandık. Ülkemize bakarsak dünyayı değiştirmek adına Mustafa Kemal Atatürk bizi anladı. Medeni gördüğümüz Avrupa’dan çok önce hakkımız olanı yaşatmaya başladı bize. Minnettarım kendi adıma Paşa’ya…

Ama ne acı ki hala öldürülüyoruz, istismar ediliyoruz, ötekileştiriliyoruz. “Sen sus bakim”lere maruz kalıyoruz. Yalnız erkek egemen zihniyet tarafından değil üstelik hemcinslerimiz de aynı şiddet için birbirleriyle yarışır oldu. Hayatını bin bir zorlukla geçiren, emek veren, çabalayan, susmayan, öteki olmak istemeyen kısacası güçlü kadınlara karşı hep bir lafımız vardır heybemizde. Yaptığı işi küçümseriz, konuştuğu dünyayı yakıştırmayız ama dönüp kendimize bir türlü bakmayız.

Ben kadınların öldürmediği, ayağına çelme takılmadığı bir dünyada, bir gün hatırlanmadığı her an anlaşıldığı bir dünyada yaşamak istiyorum tüm kadınlar adına!

Emek vermeye, okumaya, haklarımızı söke söke almaya devam edeceğiz