Bir yazarın yazı yazdığı gazeteyi başlık konusu olarak ele almasına belki ilk kez rastlıyorsunuz. Ama böyle bir yazı yazma gereksinimi duydum. Neden mi? Açıklayayım:
Ülkemizde pek çok yazar; yazarken düşünmek, bin ölçüp bir biçmek zorunda kalıyor. Acaba işimden olur muyum korkusunu, kaygısını taşıyor. Çünkü ilginç baskılar altında.
Yaklaşık üç aydır Yozgat gazetesinde yazıyorum. Başlangıçta birtakım kaygılarım vardı. Ülkemizin genelini ve birtakım siyasal baskıları düşününce Yozgat gazetesinin bazı yazılarıma yasak uygulayacağını ve bunları yayımlamayacağını düşündüm. Beynim acabalarla dolup taştı. Hatta kendime göre birtakım denemelerim oldu. Bir yazı yazdım, sonra dedim ki kendi kendime, Bunu yayımlamaz Yozgat gazetesi. Sonra beklemeye geçtim. Yazımı gönderdikten üç-beş saat sonra baktım sütunuma ses soluk yok. Tamam, işte yazımı yayımlamayacaklar. dedim. Bir yandan da sütunumu kontrolü sürdürdüm. Bir süre sonra yazım yayımlandı. Hayret! dedim kendi kendime. Sonra birkaç denemem daha oldu. Baktım, tüm yazılarım yayımlanıyor. İşte o zaman anladım ve inandım ki Yozgat gazetesi bir özgürlükler dünyası. Öyle bir gazete ki hangi görüşte olursa olsun yazarına, yazarının yazılarına karışmıyor, yasak uygulamıyor. İnanması zor, ama gerçek. Hem de ülkemizin içinde bulunduğu bu koşullarda inanılmaz bir gerçek. Öncelikle gazetenin sahibi Sayın Osman Hakan Kiracıya, sonra da site editörüne ve tüm çalışanlarına bu demokratik tavırları nedeniyle teşekkür ediyorum.
Yozgat gazetesinin tarafsız ve özgür tutumu beni daha da kamçıladı. Artık daha sık yazma gereksinimi duyuyorum. Kuşkusuz gazetenin bu özgür ortamını kötüye kullanacak, aslı astarı olmayan haberlere, olaylara imza atacak değilim. Ama inandığım, doğru bildiğim her şeyi okurlarımla özgürce paylaşacağım. Bundan daha büyük mutluluk olabilir mi?...
Bir gazete yazarı, yazdıkları nedeniyle yalnızca yargıya hesap vermelidir. Kuşkusuz yazdıklarında bir suç ögesi varsa. Gerçek demokrasi bunu gerektirir. Birileri istiyor diye ısmarlama yazılar yazmak, gazetecilik değildir. Gerçek gazeteci, inandıkları çerçevesinde yazar; yanlış bulduğu durumları eleştirir. Bir fotoğraf makinesi işlevi görür. Neyi görüyorsa onu kaleme alır. Kimsenin tutsağı olmaz.
Evet, tüm kuşkularım, kaygılarım ortadan kalktı. Kendimi her zamankinden daha özgür hissetmeye başladım. İyi ki bu gazetede yazıyorum.
26.05.2015
Ülkemizde pek çok yazar; yazarken düşünmek, bin ölçüp bir biçmek zorunda kalıyor. Acaba işimden olur muyum korkusunu, kaygısını taşıyor. Çünkü ilginç baskılar altında.
Yaklaşık üç aydır Yozgat gazetesinde yazıyorum. Başlangıçta birtakım kaygılarım vardı. Ülkemizin genelini ve birtakım siyasal baskıları düşününce Yozgat gazetesinin bazı yazılarıma yasak uygulayacağını ve bunları yayımlamayacağını düşündüm. Beynim acabalarla dolup taştı. Hatta kendime göre birtakım denemelerim oldu. Bir yazı yazdım, sonra dedim ki kendi kendime, Bunu yayımlamaz Yozgat gazetesi. Sonra beklemeye geçtim. Yazımı gönderdikten üç-beş saat sonra baktım sütunuma ses soluk yok. Tamam, işte yazımı yayımlamayacaklar. dedim. Bir yandan da sütunumu kontrolü sürdürdüm. Bir süre sonra yazım yayımlandı. Hayret! dedim kendi kendime. Sonra birkaç denemem daha oldu. Baktım, tüm yazılarım yayımlanıyor. İşte o zaman anladım ve inandım ki Yozgat gazetesi bir özgürlükler dünyası. Öyle bir gazete ki hangi görüşte olursa olsun yazarına, yazarının yazılarına karışmıyor, yasak uygulamıyor. İnanması zor, ama gerçek. Hem de ülkemizin içinde bulunduğu bu koşullarda inanılmaz bir gerçek. Öncelikle gazetenin sahibi Sayın Osman Hakan Kiracıya, sonra da site editörüne ve tüm çalışanlarına bu demokratik tavırları nedeniyle teşekkür ediyorum.
Yozgat gazetesinin tarafsız ve özgür tutumu beni daha da kamçıladı. Artık daha sık yazma gereksinimi duyuyorum. Kuşkusuz gazetenin bu özgür ortamını kötüye kullanacak, aslı astarı olmayan haberlere, olaylara imza atacak değilim. Ama inandığım, doğru bildiğim her şeyi okurlarımla özgürce paylaşacağım. Bundan daha büyük mutluluk olabilir mi?...
Bir gazete yazarı, yazdıkları nedeniyle yalnızca yargıya hesap vermelidir. Kuşkusuz yazdıklarında bir suç ögesi varsa. Gerçek demokrasi bunu gerektirir. Birileri istiyor diye ısmarlama yazılar yazmak, gazetecilik değildir. Gerçek gazeteci, inandıkları çerçevesinde yazar; yanlış bulduğu durumları eleştirir. Bir fotoğraf makinesi işlevi görür. Neyi görüyorsa onu kaleme alır. Kimsenin tutsağı olmaz.
Evet, tüm kuşkularım, kaygılarım ortadan kalktı. Kendimi her zamankinden daha özgür hissetmeye başladım. İyi ki bu gazetede yazıyorum.
26.05.2015
28.05.2015
OKUR YORUMLARI
Yozgat'ta Günün Haberleri
YOZGAT'TA 5 GÜNLÜK HAVA DURUMU
YOZGAT İÇİN GÜNÜN NAMAZ VAKİTLERİ
